Archief voor april, 2008

Led the lights shine at home

Philips koopt al een tijdje allerlei bedrijfjes op die iets met LED technologie te maken hebben. De bedoeling is uiteraard om al die verzamelde kennis in te zetten om de verlichtingsmarkt grondig te vernieuwen en meteen als marktleider positie in te nemen. Groot probleem tot nog toe was dat LED lampen geen erg aangename kleur geven, en dat ze een eigen fitting of armatuur nodig hebben. Dat betekent dat je voor een ledlamp een toegeving moet doen op gezelligheid en er meteen een armatuur bij moet nemen. Dat maakt zo’n dingen weinig aantrekkelijk, duur en bijgevolg weinig succesvol. Dat verklaart ook waarom de meeste ledlichtjes voorkomen in zaklampen, voor buitenverlichting, in de traphal of in grote gebouwen.

Philips master led

Nochtans staat de spaarzaamheid van die lampen buiten kijf. Er moest dus wel verandering in komen. Met de onlangs op de Frankfurtse beurs Light+Building voorgestelde Master led lamp lijkt het tij eindelijk te zullen keren. Al moeten we nog even geduld oefenen. De Master led lamp past weliswaar in een klassieke fitting, ze is voorlopig enkel bestemd voor de horeca. Wellicht speelt het huidige prijskaartje daarin een rol. Ik zie niet veel mensen 40 euro neertellen voor een energiezuinige lamp. Zeker niet als je bedenkt dat ruim een jaar geleden de gratis spaarlampen nauwelijks werden opgehaald!

Voor de milieubewuste consument is het dus nog even wachten op een goedkope versie die later dit jaar verwacht wordt. Hoop doet leven. En onze spaarlampen zijn nog lang niet aan vervanging toe…

Terug in de tijd met Wiki

Nee, ik heb geen dvd van Wiki de viking gekocht!

Uitgeverij Bertelsmann heeft het plan opgevat om een papieren versie van Wikipedia uit te geven! Hoe gek kan het toch lopen? Nu we eindelijk zo ver zijn dat we een handig alternatief hebben voor die archaïsche encyclopedie die in de kast staat te vergelen, wil deze uitgeverij de klok twintig jaar terugdraaien.

We gaan terug een statische encyclopedie in de kast zetten die al voor de aanschaf verouderd is. Weg alle mogelijkheden om bronnen te ‘linken’. Weg met geluid en video. Weg met de toegang naar up to date informatie. En dat nog los van het feit dat er slechts 50.000 van de 700.000 lemma’s in het boek opgenomen worden.

We krijgen dus weer bergen papier met geen enkel praktisch voordeel. Ondertussen worden de opgenomen informatie door professionals nagekeken op correctheid. Dus ook weg de objectief/subjectieve controle door gebruikers. Weg met de vrijheid van de gebruikers om de inhoud te verbeteren. Eerlijk gezegd hoop ik van harte dat dit project totaal mislukt. Het zou me verbazen als dit succes heeft…

De zingende pianist

Een paar dagen geleden belde een vriend me op met de vraag of we geen zin hadden om naar Gabriel Rios, Jef Neve en Kobe Proesmans te gaan kijken. Hij wist door mijn berichten op deze blog dat ik daar wel voor te vinden ben. Ik ben om een of andere onbekende reden vergeten verslag uit te brengen van het geweldige concert van deze heren dat we zowat een maand geleden mochten meemaken!

Alle beloften die her en der gemaakt werden, zijn allemaal ingelost. Dit trio kan werkelijk voor een ontspannend avondje vol fantastische muziek zorgen. Gabriel Rios ontpopte zich in zijn bindteksten zowaar tot een stand-up comedian die de zaal moeiteloos aan het lachen bracht. Hij was zelfs veel grappiger dan wat ik al van het beruchte Comedy Casino gezien heb.

Uiteindelijk was de combinatie tussen Rios en Neve een geweldig idee. Ik zou het best moeilijk vinden om een hele avond naar die typische sound van Rios te luisteren. En Pixie zou ik naar een solo (of trio) concert van Neve niet meekrijgen – na een tijdje vindt ze dat maar gepingel. Maar de wisselwerking tussen deze twee artiesten – ondersteund door Proesmans – gaf regelmatig vonken. Een van hun strafste nummers heb ik nadien nog op de radio gehoord. Verbazend hoe mak en slap dat klonk. Was ik even blij dat ik dat niet voor het concert had gehoord, want dan was ik misschien niet eens gegaan. Live mogen deze heren er wel wezen. Wat Jef Neve allemaal met die piano uithaalde vond ik prettig om te zien. Af en toe kroop hij als het ware in zijn piano om aan de snaren te trekken of ze tegen te houden, met een heel aparte klank als resultaat. Prachtig!

Het moment dat me zal bijblijven was wanneer Pixie tijdens een sublieme solo van Jef Neve plots opmerkt dat hij meeneuriet met zijn piano. Als jazzliefhebber heb ik dat natuurlijk al vaker gehoord. Voor Keith Jarrett was het na een tijdje haast een handelsmerk om mee te zingen op zijn liveplaten. Luister hier maar eens naar:

Na een poos vind je dat meezingen niet meer zo apart natuurlijk. Toch vind ik dat het alleen de allergrootste pianisten gegeven is om dat te doen. En dan alleen bij nummers waar dat bij past. Jef Neve voldoet aan beide voorwaarden.

Dag van de aarde

Vandaag is het dag van de aarde en dus het moment om even stil te staan op onze blauwe planeet. Niet dat ik dat zelden doe, wel in tegendeel. Ondanks de rotvaart waarmee onze samenleving blijft voort tollen, vinden we regelmatig momenten om tot rust te komen. Vaak zorgen net die uitgebreide rustpunten ervoor dat het leven ons even later weer tot haast en spoed noopt. Dat maakt dat we nadien weer echt van onze rust genieten. Zo voedt de rust de spoed en omgekeerd. Zolang dat evenwicht er is, ben ik best tevreden.

De dag van de aarde is wel het moment om ons ook over het grote geheel te bezinnen. Over hoe dankbaar we mogen zijn dat de aarde ons al die rijkdommen biedt. Over hoe mooi de natuur kan zijn. Daarvan ben ik door de activiteiten op de bouwgrond de laatste tijd heel erg doordrongen. Ongelooflijk hoeveel wilgen ik de laatste tijd ‘spot’ sinds ik wilgentakken ben gaan snoeien. Vlaanderen lijkt wel het paradijs voor de wilgensnoeier.

Ook de vele uurtjes die ik heb besteed aan het opruimen van ons eigenste stukje aarde, hebben me ondertussen dichter bij de natuur gebracht. En zo groeit de overtuiging dat het bouwen van een ecologisch huis de meest zinvolle actie is die ik kan ondernemen. Daarmee zullen we onze CO2 uitstoot en onze voetafdruk op de aarde nog kunnen verkleinen. Door daarover te vertellen hoop ik dat meer mensen ons voorbeeld zullen volgen. Dat is de boodschap die ik voor de wereld heb achtergelaten op google/earthday08.

Belgacom bouwt verder aan papierberg

Een paar jaar geleden introduceerde Belgacom een handige mogelijkheid om facturen digitaal te ontvangen. Bill online heet de technologie die ons in staat stelt om de papierberg flink te beperken. Het zaakje werd met de nodige groene poeha gesleten aan al wie een e-mailadres had. Daar waren wij als de kippen bij. Sindsdien hoef ik geen envelopjes weg te gooien en facturen te klasseren. Ik krijg een berichtje, betaal mijn factuur en we zijn klaar. Met veel minder papier en – laten we de echte motieven niet vergeten – minder kosten voor Belgacom.

Over de hele service ben ik vrij tevreden, al zou het wel net iets gebruiksvriendelijker mogen zijn. Als ik inlog via de algemene site van Belgacom is het een ware zoektocht. Toegegeven, met de link in het e-mailbericht kom ik meteen waar ik moet zijn. De vroegere facturen interesseren me hoegenaamd niet. Dus heb ik geen echte klachten.

Maar sinds enkelijke maanden erger ik me vreselijk aan deze melding die automatisch verschijnt als ik mijn facturen online bekijk:

Blijkbaar waren de bedoelingen van Belgacom niet zo nobel en ging het enkel om het inperken van hun eigen kosten. Nu moet ik telkens bewust op Annuleer klikken om geen afdruk te maken. Dan vraag ik me toch af wat de motieven zijn van Belgacom om ons te forceren toch papier te verspillen? Heeft de hoofdaandeelhouder van Belgacom misschien aandelen in printerpapier en inktcassetten? Of is er een andere reden die ik met mijn beperkt verstand niet kan vatten?

! Dit bericht enkel afdrukken indien nodig !