bedenkingen, opmerkingen, ideeën

Lang geleden kwamen we tot de vaststelling dat zich op parkings een vreemd fenomeen voordoet. Welke parking maakt niet erg veel uit, het kan die van Delhaize zijn, of die van Colruyt. Zelfs die van Carrefour of een AS adventure store komen in aanmerking. Over de parkings van Aldi of Lidl kunnen we niet uit ervaring spreken, maar allicht geldt het daar ook. Ikea is er niet vrij van en ook openbare parkings hebben te maken met het vreemde fenomeen. Het gaat er namelijk om dat de kans dat er iemand naast ons vertrekt of aankomt wanneer we in de wagen stappen, belachelijk groot is. Toen we het voor het eerste opmerkten, vonden we het zelf een leuke grap. Maar dan begin je daar op te letten. En elke keer komt het uit. Af en toe gebeurt het niet bij het instappen, dan hebben we het vast gehad bij het uitstappen. Na een tijdje wordt dat heel grappig. Nog wat later begint het een beetje angstaanjagend te worden. Nochtans zijn we niet bijgelovig. Als het elke keer opnieuw van dat is, begin je te denken dat je hallucineert. Zelfs een test door op een uithoek van de parking te gaan staan, draait uit op een buurman.

Het lijkt me best een interessant onderwerp voor een wetenschappelijke studie. Wie weet kunnen wiskundeknobbels die veel afweten van kansberekening wel een verklaring verzinnen. Of heeft het meer te maken met sociale wetmatigheden. Ligt het aan feromonen of wat anders? Mogelijk is een ongekende natuurlijke aantrekkingskracht tussen auto’s wel de verklaring. Wie zal het zeggen? De kans is groot dat binnenkort een of andere wetenschappelijke studie hierover uitsluitsel brengt. Dat is ons al vaker overkomen. We zien wel.

Ondertussen is de angst op perikelen op de parking flink afgenomen en zijn we het zo gewoon, dat we er nog nauwelijks bij stil staan. Tot vandaag de vreselijke dag daar was…

NIEMAND zette zich naast ons!

Wat is er mis?!