Posts Tagged ‘ opvoeding ’

Jong geleerd?

Scholen zijn veel bewuster en vooral veel actiever bezig met het milieu en ecologische projecten dan in mijn tijd (wat vliegt die toch!). Zo is de dikke truiendag een jaarlijks evenement geworden. Wordt op school het afval gescheiden, raadt de school aan zoveel mogelijk herbruikbare verpakkingen te gebruiken en worden regelmatig leuke leerrijke projecten opgezet over het milieu. In wezen is het niet meer dan normaal. Want ook dat hoort tot de opvoeding van onze opvolgers. Jong geleerd is oud gedaan.

Maar is dat wel zo? Ik herinner me goed dat het milieu in de jaren zeventig net zo goed heel wat aandacht kreeg op school. Toen doken de eerste rampberichten op over de eindigheid van onze brandstoffen en de gevolgen van onze verslindende levensstijl. Wie kent er nog de televisiereeks ‘De kat’? Dat ging principieel over niets anders dan het milieu. Dus wat mij betreft heeft mijn generatie het milieubewustzijn toch ook meegekregen. Waarom loopt er dan nog altijd zo veel mis? Waarom is er nog niets veranderd? Eigenlijk is het sindsdien enkel erger geworden. Zijn onze leiders wellicht te oud? Of is mijn generatie ‘De kat’ vergeten?

Wellicht is het simpeler dan dat. Onze wereld wordt gedreven door de economie (lees hebzucht). En wie interesseert zich voor economie? Juist, harteloze, genadeloze mensen die zich niets aantrekken van wie na hen komt. Of die naïef geloven dat een ander wel een oplossing zal bedenken (ja zulke mensen bestaan nog!).

Een lichtpuntje? Mijn generatie heeft wel veel over het milieu gehoord, maar er nooit actief wat mee gedaan. De huidige jeugd leer al doende over het milieu. Wordt het dan niet jong geleerd, oud gedaan, maar jong gedaan, oud geleefd?

Humo zonder cover

Deze week nog niet veel tijd gehad om tijdschriften te lezen. Vandaag eindelijk de Humo eens vastgepakt. Vreemd genoeg ontbreekt de cover. Wellicht zijn de kinderen er al mee aan de haal? Knutselgerief is altijd welkom voor die creatieve gastjes.Nee, blijkt even later, Pixie heeft de cover verduisterd vanwege de onsmakelijke prent die erop staat. Deze week heeft Humo het over bijna dood ervaringen. Niets beter volgens tekenaar Jeroom om dat te illustreren dan Poe-beer die Knorretje tot moes klopt met een hamer. Mogen wij als ouders het weer eens gaan uitleggen, dat Humo om te lachen is. Ach, misschien moeten we het maar doen. Dan koopt de volgende generatie tenminste een beter blad. Dat niet om te lachen is, of waar je ternminste niet hoeft uit te leggen dat het maar om te lachen is. Geef mij liever echte humor.

Drie fijne tips voor kinderlozen, huh?

Vandaag heb ik me haast in mijn koffie verslikt. Gelukkig was ik net geen koffie aan het drinken bij het lezen van dit stukje in Het Nieuwsblad:

Drie fijne tips voor kinderlozen

  1. Draag altijd een foto van een kind in erbarmelijke omstandigheden met je mee. De volgende keer dat er in de supermarkt een kind aan het jengelen is, druk je de foto onder zijn neus en zeg je: Denk je dat dit kind om een snoepje zeurt?
  2. Wil je geen kinderoppas spelen? Zeg tegen het kind dat je onlangs een lekker orgasme hebt gehad. Het kind vraagt onvermijdelijk wat het is en jij antwoordt gewoon: Dat moet je maar aan papa en mama vragen als ze terug thuis zijn.
  3. Geen zin om een sprookje voor te lezen? Vraag het kind of het weet hoe het afloopt. Het kind zegt Ze leefden nog lang en gelukkig. Je knikt en slaat het boek weer dicht.

Let wel, dit is een kaderstukje in de krant bij een stuk over een taboedoorbrekend boek. In dat anti-kindboek pleiten Camiel de Vries en Hanna de Heus voor kinderloze mannen en vrouwen. Ze halen daarin een heleboel redenen aan waarom je beter geen kinderen hebt. Het doel is om kinderloze koppels een hart onder te riem te steken. Om kinderloosheid aanvaardbaar te maken. Dat is allemaal goed en wel. Iedereen heeft het recht op een eigen mening en een eigen levensvisie. Uiteindelijk zijn er best zinvolle redenen te bedenken om geen kinderen te hebben of wensen. Net zoals er zinvolle redenenen zijn om ze wel te wensen. In de krant worden tien redenen gegeven waarom kinderen niet leuk zijn. Als je die met wat relativereing en humor bekijkt, zijn die best te doen. Er wordt sterk in overdreven, maar in een boek kan dat wel. Je kan kiezen om het boek niet te lezen.

In de krant worden de bovenstaande drie tips zonder enige duiding gepubliceerd. Dan denk ik meteen dat deze populaire gezinskrant daar net zo over denkt. Het woord ‘fijne’ wordt niet tussen aanhalingstekens geplaatst om duidelijk te maken dat het de mening van de auteurs is. Dat wordt er overigens nergens bij vermeld. Dan kunnen we alleen maar besluiten dat het de mening van de krant is. Zware kemel als je het mij vraagt.

Waarom deze groffe, beledigende en opruiende tips niet duidelijk plaatsen als uitspraken van de auteurs en dan oproepen om op het forum van Het Nieuwsblad te reageren. Dan geef je als krant toch aan dat je het er niet noodzakelijk mee eens bent. Dan neem je tenminste een standpunt in. Je biedt meteen een froum aan waarin hierover kan gediscussieerd worden. Zelfs commercieel heeft dat zin. Dan lok je heel wat mensen naar je website. Kassa, kassa. Tweede zware kemel dus.